Jak to ujął John J. Murphy, analiza techniczna to „badanie zachowań rynku, przede wszystkim przy użyciu wykresów, którego celem jest przewidywanie przyszłych trendów cenowych”. Metody i narzędzia AT charakteryzują się znaczną uniwersalnością, dzięki czemu wykorzystywane są na różnych interwałach czasowych oraz rynkach (giełdowym, walutowym, surowcowym, terminowym). Analiza techniczna nie jest jednak homogeniczna. W ramach AT mamy do czynienia z różnorodnymi metodami i narzędziami, które mają służyć ocenie sytuacji rynkowej. Do najbardziej popularnych narzędzi AT należą m.in. wykresy, wskaźniki i oscylatory, trendy, teoria Dowa i fal Eliota, analiza Ganna czy Fibonacciego, choć poszczególne narzędzia bardzo różnią się od siebie. Część traderów specjalizuje się w jednym lub dwóch wybranych a inni stosują jednocześnie kilka lub kilkanaście. Są też tacy, którzy samodzielnie konstruują własne wskaźniki a część analityków nie używa jakichkolwiek i wnioski wyciąga jedynie na podstawie „czystego” wykresu. Dla wszystkich jednak wspólnym mianownikiem jest wykres cenowy.
Wykresy cenowe mogą występować w różnej formie. Najpopularniejsze są trzy rodzaje:
Wykres liniowy, który stanowi zwykła, prosta linia łącząca ceny z wybranego okresu (tygodnie, dni, godziny etc.). Zwykle są to ceny zamknięcia, choć niektóre aplikacje umożliwiają zmianę tego ustawienia. Obecnie właściwie nikt nie wykorzystuje wykresów liniowych do analizy sytuacji rynkowej z powodu niewystarczającej ilości danych przez nie dostarczanych.
Wykres słupkowy (niekiedy nazywany histogramem) ma postać pionowo zorientowanych odcinków/prostokątów, które pokazują cenę otwarcia i zamknięcia oraz cenę maksymalną i minimalną w danym okresie.
Każdy słupek przedstawia (dla danego interwału) cenę otwarcia (co) w postaci poziomej kreski z lewej strony słupka a cenę zamknięcia (cz) jako pozioma kreskę z prawej strony. Szczyt słupka to cena maksymalna (max.) a jego dolny koniec to cena minimalna (min.).
Zasadniczo można wyróżnić trzy rodzaje słupków:
Słupek wskazujący wzrost ceny w danym interwale, gdzie cena otwarcia zlokalizowana jest w pobliżu ceny minimalnej a cena zamknięcia niedaleko ceny maksymalnej.
Słupek wskazujący spadek ceny w danym interwale, gdzie cena otwarcia zlokalizowana jest w pobliżu ceny maksymalnej a cena zamknięcia niedaleko ceny minimalnej.
Słupek pokazujący sytuację, gdy cena otwarcia i cena zamknięcia są takie same dla danego interwału.
Wykres świecowy, powstały w XVII-wiecznej Japonii (spopularyzowany pod koniec XX w. przez Steva Nisona) i stanowiący współcześnie najpopularniejszą formę zapisu informacji o sytuacji rynkowej.
Wykres świecowy zasadniczo zawiera te same dane, co wykres słupkowy. Jednak ze względu na swoją przejrzystość zyskał niezwykłą popularność w świecie zachodnim. Każda świeca to prezentacja informacji na temat ceny otwarcia i zamknięcia oraz ceny minimalnej i maksymalnej w danym przedziale czasu, zaś jej kształt może pokazywać panującą na rynku tendencję. Zdefiniowano także wiele formacji świecowych, które uważane są za sygnały do podejmowania decyzji inwestycyjnych na rynkach finansowych.